Secrets Poison {ุ15} NC-17

        

          

         NC-17

      “ไม่รู้สิ แค่เห็นหน้าแบคมันก็ผงาดขึ้นมาแล้ว และพี่ไม่เคยเบื่อเมียพี่เลย จะเบื่อได้ไงละ เอ็กซ์แตกขนาดนี้ หึหึ” มือสากลูบตั้งแต่น่องเรียวจนถึงโคนขาอ่อนที่ถูกกระโปรงปิดก้นไว้ก่อนจะเปิดมันขึ้นจนเห็นชั้นในสีดำรัดแก้มก้นเอาไว้

      “บ้า ทะลึ่ง อือ” เหวใส่ตาแก่ขี้หื่นก่อนจะกลับมากัดหมอนไว้เมื่อถูกปลุกเร้าอารมณ์

     ผมไม่ได้ตอบแบคฮยอนไปได้แต่ส่งหัวเราะหึไปในลำคอแทนคำตอบ ผมก้มลงจูบบนแก้มก้นที่ถูกชั้นในสีดำปิดไว้ นิ้วชี้เกี่ยวขอบชั้นในลงมาจนเห็นก้นสีขาวโชว์เด่นอยู่ตรงหน้า ใช้มือทั้งสองข้างบีบเค้นจนแบคฮยอนส่งเสียงครางแผ่วเบาอืออาห์ออกมา ก้นแบคฮยอนน่าหมั่นเขี้ยวมากจริงๆ นุ่มนิ่มไปหมด ผมอดใจไม่ไหวเลยลองกัดไปทีหนึ่งจนร่างเล็กสะดุ้งก่อนจะดันหน้าผมออก

      “เจ็บนะชานยอล ซาดิสหรือไง” ใบหน้าสวยเอี่ยวตัวหันมามองผมจากด้านหหลังพร้อมกับคิ้วที่ขมวดจนมันแทบพันกัน นั้นทำให้ผมยิ่งอยากแกล้งเมียตัวน้อยของผมเสียเหลือเกิน

      “วันนี้ใส่ชุดนักเรียน น่าเย-กว่าทุกวัน” พูดจบก็พลิกให้ร่างเล็กนอนหงายแล้วดึงชั้นในสีดำรัดรูปมาถึงข้อพับเข่า แล้วก็สอดตัวเข้าไปตรงกลางช่องว่างนั้นโดยชั้นในยังคงคาอยู่ข้อพับเข่านั้นแหละ อ่า ผมคงกลายเป็นตาแก่ขี้หื่นเหมือนแบคฮยอนว่าจริงๆแหละ ยิ่งเห็นร่างเล็กใส่ชุดนักเรียนมันยิ่งกระตุ้นบางอย่างในตัวผม พักหลังมานี้แบคฮยอนทำให้ผมคลั่งเกือบทุกวัน เหมือนมีฟีโรโมนจากร่างเล็กที่มันดึงดูดกว่าทุกครั้ง แถมตัวแบคฮยอนยังนุ่มนิ้มน่ากอดอีก ใครจะอดใจไหวบ้างละ

       “โอ้ยชานยอล ถอดออกดีๆไม่ได้หรือไง” เสียงใสเอ่ยออกคละหงุดหงิดเล็กน้อย แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้ผมจะหยุดการกระทำ

       “มันไม่เร้าใจ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างไม่แยแส

       “อะ ไอ้ อือ” ไม่ทันได้ด่าตาแก่ขี้หื่นก็ต้องครางเสียงหลงเมื่อชานยอลจู่ๆก็มุดหน้ามาจุมปุกอยู่ตรงน้องสาวของเธอโดยไม่ทันได้เล้าโลมอะไร

       “อ่าห์”

       ชานยอลยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อเห็นร่างเล็กเปลี่ยนจากด่าเขามาเป็นเสียงครางแทน ใบหน้าคมก้มลงบนไรขนสวยที่ปกคลุมใต้สะดือ ก่อนจะใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งแหวกกลีบสีกุหลาบออกจนมันเห็นติ่งไตที่แข็งพร้อมกับน้ำเหมือกเยิ้มๆ ชานยอลเงยหน้ามองร่างเล็กที่เสื้อผ้าครบด้วยสายตาที่ต้องการอย่างปิดไม่มิด ก่อนจะก้มลงไปและใช้เรียวลิ้นแตะลงกลีบกุหลาบเพื่อชิมน้ำหวาน แต่เป็นเพราะแบคฮยอนยังไม่ได้ถอดกระโปรง นั้นทำให้กระโปรงมันตกลงมาคลุมหัวชานยอลไว้

     “ชะ ชานนยอล อ่าห์” เชิดหน้าครางเสียงแผ่วกับสัมผัสที่ได้รับ ก่อนที่ร่างเล็กจะยันแขนขึ้นตั้งข้อศอกลงกับพื้นเตียงเพื่อมองคนลามกที่เอาแต่มุดกระโปรง มือเรียวเอื้อมไปถอดชั้นในที่คาอยู่ให้หลุดไป และกลับมาเปิดกระโปรงตัวเองขึ้นจนเห็นใบหน้าหล่อที่กำลังซุกไซร้อยู่ตรงส่วนนั้นไม่ยอมละออกมาสักที

      ชานยอลลากลิ้นไปตามร่องเปียกชื้นพร้อมกับตวัดและดูดดึงน้ำหวานอย่างไม่รังเกียจ ยิ่งเขาไล่เลียน้ำจากร่างเล็กก็ไหลออกจากช่องทางมากขึ้นเรื่อยๆจนมันเปียกแฉะไปหมดจนเกิดเสียงสวบซาบดังทั่วห้อง มือหนาที่ว่างอยู่เลื่อนลงมาเบิกช่องทางที่ไม่ว่ากี่ทีต่อกีทีก็ยังคงรัดแน่น ก้านนิ้วกลางยาวสอดเข้าไปขยับแข่งกับเสียงดูดเลียไม่ขาด

    “ชะ ชาน มะ ไม่ไหว อาส์ ละ แล้ว” บีนายทิ้งตัวเองลงบนเตียงอย่างเหนื่อยหอบ ใบหน้าสวยส่ายไปกับความเสียวที่ได้รับ ขาเรียวอ้ากว้างออกกว้างกว่าเดิม และดูเหมือนมันจะมีความต้องการมากกว่าทุกครั้ง

     “อยากได้อะไรครับที่รัก” ชานยอลผละออกจากจุดซ่อนเล้น แต่ก้านนิ้วยาวยังคงขยับเข้าออกและเพิ่มจำนวนขึ้นจนถึงสาม

      “ฮื้อ อื้อ” มือเรียวเอื้อมไปจับหน้าชานยอลขึ้นมาจนอยู่ในระดับเดียวกัน ไม่รอช้าชานยอลรู้ดีว่าแบคฮยอนต้องการอะไร ปากหยักประกบเข้ากับปากจิ้มลิ้มของอีกคนที่คอยส่งเสียง อือ อ่าส์ออกมาไม่ขาดสาย ถึงแม้ว่าจะกำลังแลกลิ้นกันอย่างเมามัน แต่เพราะความเสียวด้านล่างเพียงแค่ใช้นิ้วมือก็จะทำให้เธอเสร็จถึงสวรรค์ได้ในไม่ช้า

      “อือ” กำปั้นเล็กทุบบนช่วงอกเมื่อใกล้ขาดอากาศหายใจ อีกคนก็ไม่ได้ใจร้าย เขาปล่อยให้แบคฮยอนพักหายใจสักพักก่อนจะเลื่อนลงมาซุกไซร้บนซอกคอหอมกรุ่น มือหนาไล่ปลดกระดุมชุดนักเรียนจนถึงสะดือก่อนจะเลื่อนไปดันชั้นในสีดำให้ขึ้นอยู่พ้นเนินอกโดยไม่ปลดตะขอ

     ชานยอลลากมือสากไปทั่วลำตัวขาวสะอาด การที่เขาไม่ถอดเสื้อผ้าของร่างเล็กออกหมดนั้น ทำให้เขารู้สึกมีอารมณ์มากกว่าทุกครั้ง ตอนนี้เขาดูเหมือน คุณครูโรคจิตที่กำลังปลุกปล้ำเด็กนักเรียนสาวยังไงยังงั้น

  “อาส์ ชานยอล ทำเถอะ” แขนเรียวเลื่อนขึ้นมาคล้องคอและแยกขาออกกว้างเพื่อให้อีกคนแนบเข้ามาชิดกว่าเดิม

  “ไม่ไหวแล้วหรือไง” ใช่ว่าแบคฮยอนที่นอนส่งสายตาหวานเยิ้มมาจะทนไม่ไหวเพียงคนเดียว เขาเองก็จะทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน

  “อือ ไม่ไหวแล้ว เร็วๆ” มือเรียวดึงคอให้โน้มลงมาจูบอีกครั้ง มือหนาของชานยอลไม่รอช้ากำลังจะเลื่อนไปดึงชั้นในของตัวเองออกเพื่อปลดปล่อยบางสิ่งที่ตื่นตัวจนหัวมันโผล่พ้นขอบชั้นในออกมา แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อมีเสียงเคาะประตูห้องมาหยุดทั้งคู่เอาไว้

อ่านต่อ

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1373204&chapter=25