เจ้ากระรอกสาวผลักเสือร้ายจนหลุดออกจากพันธนาการ ยันกายขึ้นถอยหนีไปชิดหัวเตียง กายบางสั่นระริกยามสายตาคมกริบของเจ้าเสือตัวร้ายทอดมอง
“ยะ อย่าทำอะไรเราเลย” บีน่าผู้สวมบทเป็นกระรอกตัวน้อยเอ่ยถามเสียงสั่น
“ฉันหิว” เจ้าเสือตัวร้ายคลานเข้ามา จับข้อเท้าของกระรอกสาวจนไถลลงมานอนกับเตียงอีกครั้ง
“ระ เราจะไปหาอาหารให้ท่านกิน ได้โปรดปล่อยเราได้มั้ย?” เจ้ากระรอกตัวน้อยอ้อนวอน ดวงตาสวยกระพริบตาถี่ๆพรางใช้มือลูบไล้ไปทั่วแขนล่ำ
การกระทำช่างขัดกับคำพูดเสียจริงแม่คุณ
“ฉันอยากกินเธอ เธอจะให้ฉันได้หรือเปล่า?” ชาร์ลกระตุกยิ้มมุมปาก ยามนิ้วเรียวกรีดกรายค่อยๆไต่ระดับจากข้อแขนไปยังหัวไหล่ จนเปลี่ยนมาโอบรัดรอบคอ
“แล้วรออะไรอยู่งั้นเหรอคุณเสือ” ใบหน้าหวานเอียงคอถามด้วยความสงสัยคล้ายใสซื่อ แต่หากดวงตากลับซุกซนราวเจอของเล่นใหม่
“ฉันจะฉีกเนื้อเธอเป็นชิ้นๆ” ชาร์ลโน้มตัวตัวมากระซิบข้างใบหู ไม่ว่าเปล่า ลิ้นร้อนแลบเลียแผ่วเบาทำเอาคนใต้ร่างเสียวซ่าน
“อือ ชาร์ล”
“ชาร์ลยังไม่ได้กินกระรอกเลยนะ สวมบทเป็นกระรอกไม่ไหวแล้วเหรอครับ” กลีบปากหยักเคลื่อนมาพูดชิดริมฝีปากจิ้มลิ้ม พรางกดจูบตรงมุมปาก คลอเคลียรอบแก้มเนียนอย่างหลงไหลในกลิ่นกายอันหอมยั่วยวน
“กะ ก็คิดไม่ออกแล้วอะ”
“อ่า ทำไงดีน่า ทำยังไงกับกระรอกตัวน้อยดีน่า” ชาร์ลผู้สวมบทบาทเป็นเจ้าเสือผู้แสนเจ้าเล่ห์ กลีบปากหยักกดจูบสันกรามสวยจนบีน่าเชิดหน้าขึ้น สองมือแกร่งเลื่อนไปตรึงมือเรียวทั้งสองข้างแนบข้างหัวพรางสอดนิ้วทั้งสิบให้สอดประสานกันอย่างแนบแน่น
“อือ อย่าทำหนู” เสียงหวานปนกระเส่าร้องท้วง
“เมื่อกี้กระรอกตัวไหนบอกให้กิน” ชาร์ลเอ่ยขึ้น เขารู้สึกชอบใจที่บีน่าแทนตัวเองว่าหนูเสียจริง
“เอ้ะ นี่ชาร์ล ไม่เล่นแล้วนะ” บีน่าเบ้ปากขัดใจเล็กน้อย ก็เธอคิดไม่ออกนี่น่าว่าจะต้องพูดอะไร แถมยังพูดว่าหนูอีก น่าอายเป็นบ้า
“หึหึ โอเคครับ งั้นทำเลยดีกว่าเนาะ คุณเสือจะกินกระรอกแล้วนะครับ”
“อย่า อือ”
ยังไม่ทันได้เอ่ย ปากหยักก็บดจูบเข้ามาร้อนแรง ลิ้นร้อนชอนไชในโพลงปากอย่างชำนาญ ตวัดดูดลิ้นเล็กที่คิดสู้ก่อนเกี่ยวพันลิ้นกันจนเกิดเสียงน้ำลายดังขึ้นทั่วห้อง ชาร์ลดูดดึงหยอกล้อลิ้นเล็กในโพลงปากก่อนผละออกมาอย่างอ้อยอิง กลีบปากดูดริมฝีปากล่างจิ้มลิ้มสีแดงสดชุ่มช่ำจนมันบวมเปล่ง ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาดูดกลีบปากด้านบนบ้าง สลับกันไปมา เรียวปากเล็กๆนั่นก็ใช่ว่าจะยอมแพ้ ยามชาร์ลดึงกลีบปากล่างติดออกมา อีกคนก็ดูดเล่นกลีบปากบนของเขาจนเต็มไปด้วยน้ำลายของทั้งคู่
“อืม” เสียงครางอย่างพอใจดังขึ้นผ่านลำคอระหง มือเรียวบีบมือของชาร์ลไว้แน่นเพื่อระบายความรู้สึก ยามกลีบปากเราผละออกจากกัน ชาร์ลจะกดจูบตรงมุมปากและคางเพื่อให้เธอได้พักหายใจ แต่มันก็แค่ไม่กี่วินาทีที่กอบโกยอากาศเข้าปอด แล้วก็ประกบกันอีกครั้ง ราวกับขาดกันไม่ได้ มันร้อนแรง ดุดัน และอ่อนหวานไปพร้อมกัน เหมือนขนมหวาน เหมือนสิ่งเสพติด และบีน่าเธอคิดว่าเธอเสพติดมัน
ชาร์ลละมือออกจากบีน่าเปลี่ยนมาลูบขาขาวที่ตั้งชันข้างตัว ส่วนมืออีกข้างเลื่อนมาบีบหน้าอกนูนที่เต่งตึงพรางหยอกล้อกับติ่งไตที่เริ่มแข็ง ก้านนิ้วสกิดยอดอกเบาๆ ออกแรงครึงจนอยากให้มันเหลวคามือ และเขาทำมันโดยที่ปากของเราทั้งคู่ไม่ละออกจากกัน
บีน่าหลับตาพริ้มรับกับสัมผัส
จุ้บ
เสียงจูบปิดท้ายดังขึ้นยามชาร์ลถอดริมฝีปากออก ดวงตากลมโตสบกันในความมืด บีน่ายกหลังมือขึ้นมาเกลี่ยแก้มไปมา และชาร์ลก็เอนใบหน้าซบหลังมือก่อนจับออกจากแก้มสากแล้วพรมจูบหลังนิ้วที่ละนิ้วจนครบห้านิ้ว
“ผมขาดคุณแม่ไม่ได้” ชาร์ลกุมมือบีน่าอีกครั้ง ครั้งนี้เขานำฝ่ามือแนบไปกับแก้ม สบตามองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกที่เต็มล้นในอก
“ชาร์ล” บีน่าเอ่ยเสียงแผ่ว เธอเห็นความอ่อนล้าในดวงตานั้นดี
“ผมรัก.. ผมไม่สามารถรักใครได้อีก ผมจะทำยังไงดี เมื่อคุณแม่ยังเป็นของพ่อ..” น้ำเสียงตัดเพ้อเอ่ยออกมา เขายังคงพรมจูบมือสวยไม่หยุดราวกับว่ามันจะหายไป
“ชู้ว อย่าพูดนะคนดี ไหนใครบอกว่าเรากลับไปเป็นจุดเดิมไม่ได้แล้วไงคะ…. เราไม่สามารถรู้เรื่องอนาคตได้ แต่แม่ดีใจที่เรามีกันตอนนี้.. ชาร์ล ขอเวลาหน่อยได้มั้ย… แล้วเราไปเกาหลีกัน” บีน่ายันกายขึ้นด้วยมือข้างหนึ่งที่ไม่ได้โดนกุม ขยับกายนั่งขึ้นทับตักเปลือยใช้แขนโอบคอไว้ และได้รับการตอบรับดีเมื่อมือแกร่งโอบกอดสะโพกของเธอให้แนบชิดกว่าเดิม
“เกาหลี?”
“อือ บ้านเกิดน่ะ ชาร์ลมีชื่อเกาหลีด้วยนะรู้มั้ย” บีน่าคลี่ยิ้มแม้รู้สึกขนลุกวูบวาบช่วงล่างที่แนบชิดกันอยู่
“ผมไม่คิดมาก่อนว่าผมจะมีชื่อเกาหลี” ร่างกายกำยำค่อยๆจับบีน่าเอนลงเตียงอีกครั้ง
“อืม มีสิ ชื่ออะไรนะ… อ่า ชื่อ ชานยอล ชื่อเกาหลีของชาร์ลชื่อ ชานยอล”
“ชานยอลงั้นเหรอ? ฮ้ะๆ แต่ผมชอบชื่อชาร์ลมากกว่านะ แล้วที่รักละชื่ออะไร?” ชาร์ลกดจมูกโด่งลงบนเนินไหล่ ถูไปมาเพื่อรอคำตอบ ปากหยักก็กดจูบเบาๆจนขึ้นสีจางๆ
“อืม จำไม่ได้อ่ะ มันติดอยู่ในหัว แต่ก็จำไม่ได้” ยามนึกถึงชื่อเกาหลีของตัวเอง สมองกลับตื้อซะงั้น คิ้วเรียวขมวดพรางนึก แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกแฮะ คงต้องลองถามเควิน
“ชื่ออะไรก็ช่างมันเถอะ ยังไงชาร์ลก็ชอบชื่อบีน่านะ” ชาร์ลเคลื่อนปากมาจูบคิ้วให้คลายออก
“นั่นสิ”
“นี่ ผมไม่ไหวแล้วนะ มันตื่นแล้ว อมหน่อย” เพราะไม่อยากให้คิดเรื่องหนักใจ ชาร์ลเปลี่ยนเรื่องทันที เวลานี้เราควรมาสนุกกันไม่ใช่หรือไง
“งือ ทำไมแข็งเร็ว” เสียงใสเอ่ยถามอ้อมแอ้มคล้ายกับพูดกับตัวเองเสียมากกว่า
ชาร์ลหัวเราะน้อยๆในลำคอ มือหนากอบกุมมือเรียวข้างซ้ายมาจับแท่งเอ็นที่แข็ง มันผงกหัวต้อนรับบนหน้าท้องเแบนราบ บีน่าไม่รอช้า เธอจับลูกเสือน้อยแต่ขนาดไม่น้อยเต็มกอบกำมือ ร่างเล็กชักขึ้นลงแล้วหมุนควงตั้งแต่โคนจรดปลาย น้ำสีใสที่ออกจากรูปลายหัวบานชื้นแฉะจนหนียวเนอะหนะมือไปหมด
“ซี๊ด อ่าส์” เสียงทุ้มครางต่ำพรางเชิดหน้าขึ้น ก่อนโน้มตัวลงไปซุกเนินเนื้ออวบอิ่ม ลิ้นร้อนตวัดเลียหัวนมจนมันแข็งเป็นไต ตวัดขึ้นลงระรัว ดูดดึงราวเด็กหิวนม มืออีกข้างก็ไม่น้อยหน้า ขยี้จนมันบวมปล่งจนเปลี่ยนเป็นสีแดง
“อือ ชาร์ล อะ ซี๊ด” ใบหน้าหวานเชิดหน้าขึ้นหอบหายใจ เมื่อมือที่ขยี้หัวนมเมื่อครู่เลื่อนลงไปยังช่องทางเล้นลับที่เริ่มมีน้ำชื้นแฉะ รู้สึกเสียวซี๊ดทั้งบนและล่าง ปากร้อนที่คอยปรนเปรอยอดอกและก้านนิ้วที่คอยคลึงคลิตอริสจนแข็งสู้นิ้ว
ชาร์ลผละปากออกจากติ่งไต ก่อนเลื่อนขึ้นไปจุ้บปากแดงระเรือที่เผยอหอบครางอย่างหน้าเอ็นดู บีน่าไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ของเขาเลยสักนิด ทุกครั้งที่มีอะไรกัน ชาร์ลรู้สึกเหมือนมีอะไรกับเด็กวัยรุ่นเสียมากกว่า
“ซี๊ด อมหน่อย อมมันหน่อยที่รัก” ชาร์ลยันกายขึ้น แล้วทิ้งตัวลงนอนลงบนเตียง เขาจับบีน่าลุกขึ้นแล้วรั้งสะโพกมนให้มาอยู่ระดับใบหน้า
“อืม อะ อือ ซี๊ดดดด ชะ ชาร์ล อ่าส์”
ใบหน้าหวานซบลงบนแท่งเอ็นแทบจะทันที ยามที่ลิ้นร้อนแตะลงบนปุ่มกระสั่น สะโพกมนแอ่นรับสัมผัสปลายลิ้นร้อนอย่างเต็มใจ ปากบางเผยอหอบคราง ก่อนใช้แขนชันขึ้นมาจนริมฝีปากแตะลงบนหัวบนแดงบานที่มีน้ำไหลอาบทั่วแท่งเอ็น ลิ้นร้อนแตะลงเส้นเอ็นที่นูนออกมากรอบๆลำ เรียวลิ้นซุกซนลากขึ้นตั้งแต่โคน เล็มเลียทีละนิดคล้ายกับไอศกรีมยามละลายลงมาเปื้อนโคน ปากร้อนยังไม่วายซุกซนเลื่อนลงมาดูดดุ้นสองพวงใต้แท่งเอ็น กลีบปากเรียวอมมันทีละอันจนมันชุ่มน้ำลายทั้งคู่ถึงจะผละออก
“อืม”
เสียงครางต่ำในลำคอดูพอใจ เขาสวนสะโพกจนมันถูไถไปทั่วแก้ม ยอมสองพวงลูกโดนปรนเปรอ ยิ่งบีน่าหยอกล้อมันเท่าไหร่ ปากร้อนของชาร์ลก็ยิ่งดูดดุ้นจุดกระสั่นแรงเท่านั้น ลิ้นร้อนแลบเลียสลับดูด เขาใช้ลิ้นเลื่อนลงมาชอนไชในช่องทางอุ่นดูดกลืนน้ำหวานลงคอไปอึกใหญ่อย่างไม่รู้จักพอ ไม่วาย ส่งก้านนิ้วสอดเข้าไปทั้งสองนิ้วจนเสียงดังเฉอะแฉะทั่วห้อง
“อือ” บีน่าเสียวจนใจจะขาดยามลิ้นร้อนดูดเล่นคลิตอริส ชาร์ลทำให้เธอสุขใจทั้งนิ้วทั้งลิ้น ส่วนเธอทำได้เพียงดูดปลายหัวมนแรงๆลิ้นเล็กตวัดแหย่เล่นในรูหัวมนแดงก่ำ มืออีกข้างกำสองพวงขยำไปมา อีกข้างใช้รูดโคนที่โพลงปากไม่สามารถดูดกลืนเข้าไปหมดลำได้
แรงตอดรัดช่องทางเริ่มกระตุกถี่ยิบ ชาร์ลรู้ว่าอีกคนคงใกล้จะถึงจุดหมายเต็มที ร่างสูงละออกจากช่องทาง น้ำกามไหลเยิ้มไปทั่วรอบปากและคางลากยาวไปเปอะเปื้อนที่แก้ม ชาร์ลเพียงยกมือปาดมันออก ก่อนดันสะโพกมนออกแล้วชันตัวขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียง พร้อมกับด้ามปืนอันแข็งขืนสีเงาวับเต็มไปด้วยน้ำลายโด่ชี้หน้าราวหาเรื่อง
“ปราบมันสิ กระรอกน้อยของผม” ชาร์ลยกยิ้ม ดูปฏิกริยากระรอกตัวเมียว่าจะปราบพยศ
“........” บีน่าไม่ได้พูดอะไร กลีบปากเพียงคลี่ยิ้มนิดหน่อย ก่อนคลานขึ้นไปนั่งทับเสือร้ายที่มันผงกหัวขึ้นมาอย่างท้าทาย
“ซี๊ดด”
“ต้องปราบมันยังไงดีมันถึงจะเชื่อฟัง” คล้ายกับคำถามที่ไม่ได้รอคำตอบ มือเรียวจับมันรูดสองสามที ก่อนนำปลายหัวมนมาจ่อช่องทางที่ขมิบรอ
“นั้นสิ อ่าส์ ซี๊ด ตอดจนแทบแตกแหนะ อ่าส์ อยากมากหรือไงเจ้ากระรอกตัวน้อย” สวมบทบาทเป็นเสือตัวร้ายอีกครั้ง ช่องทางอ่อนนุ่มที่ตอดถี่ๆทั้งลำทำให้เสียวใจแทบขาด
“อือ ชาร์ล” แขนทั้งสองข้างวางอยู่บนหน้าท้องแกร่ง สะโพกมนร่อนขึ้นลงราวเต้นระบำ
“ซี๊ดดด” เสียงซี๊ดดังขึ้นไม่ขาดปาก ใบหน้าคมเข้มเงยหน้าขึ้นยามอารมณ์กำหนัดขึ้น อยากเสยแรงๆ แต่ก็อยากรอให้กระรอกตัวเมียย่ำยีลูกเสือจนกว่าจะพอใจ มือหนาเลือนไปบีบคลึงเนินนม ชาร์ลที่พิงหัวเตียงอยู่ก่อนแล้วจ้องมองร่างระหงที่เต้นระบำอยู่บนตัว แท่งเอ็นที่หายไปในช่องทางนั้นยังไม่ยอมโผ่ออกมาสักที
“อะ อะ อ่าส์ อือ ซี๊ด ลึก อือ”
สะโพกร่อนอย่างไม่รู้จักเบื่อ มือเรียวที่ยันท้องแกร่งไว้ ก่อนขย่มแท่งเอ็นจนเนื้อกระทบกับเป็นเสียงหยาบโลน แต่นั่นก็เหมือนเพลิงจุดให้ราคะลุกโชนมากกว่าเดิม บีน่าโน้มลงไปบดเบียดริมฝีปากใช้สองแขนโอบรอคอไว้ ก่อนจะกลายเป็นว่า ตอนนี้เธอถูกพลิกให้อยู่ใต้ร่างอีกครั้งพร้อมกับแรงสอดใส่ถี่ๆที่รุนแรงแต่ถึงใจจนต้องใช้ขาทั้งสองข้างกอดเอวสอบของชาร์ลไว้แน่น
“อือ อือ” เสียงครางอื้ออึงในลำคอที่ไม่ได้ถูกปลดปล่อยออกมา เนื่องจากถูกบดจูบอันแสนร้อนแรง เล็บยาวทั้งสิบจิกลงบนแผ่นหลังยามท่อนเนื้อกระแทกเน้นๆ
“ซี๊ดดดดดดดดด” ชาร์ลผละออกจากริมฝีปากแล้วซี๊ดปากเมื่อยามผนังนุ่มตอดถี่ๆ ดวงตากลมหลับตาแน่นสะกดอารมณ์กำหนัด
“อ่าาาาาาาส์ อื อะ อะ ซี๊ด ชาร์ล อะ แรงอีก อะ” บีน่าหอบคราง ปรือตามองใบหน้าคมที่หลับตาแน่นยามกระแทกเข้ามา
“อ่าส์ ที่รัก ตอดถี่มาก” ร่างสูงเหยียดตัวขึ้น แบะเรียวขาออกให้กว้างกว่าเดิม แล้วสวนกระแทกแรงถี่ๆจนช่องทางร้อนไปด้วยความเสียดสี
“อือ อ่าส์ ที่รัก มะ ไม่ไหว ซี๊ด” มือเรียวดันหน้าท้องอีกคนไว้ ก่อนเลื่อนลงมายังจุดซ่อนเล้นของตัวเอง นิ้วชี้และนิ้วกลางใช้คลี่กลีบทั้งสองข้างให้กว้างกว่าเดิมยามแท่งเอ็นร้อนสวนกระแทกลงมา
“ฮ้ะๆ ยั่วกันหรือไง” ชาร์ลพลุบมองด้านล่างที่นิ้วเรียวแหวกให้แท่งเอ็นเข้าลึกหว่าเดิม ก่อนใช้หัวแม่มือบดคลึงตุ่มกระสันคริตอรี่ที่เยิ้มไปด้วยน้ำ บดคลึงแรงๆและช่องช่างอีกคนก็ตอดถี่ยิบราวชอบใจ
“อือ ซี๊ดดด ไม่ไหว กอดหน่อย อือ” ผละออกจากส่วนล่าง มาจับแขนที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแน่น
“อ่าส์ พร้อมกันนะ” ชาร์ลโน้มลงมากอดร่างบางใต้ร่างไว้แน่น กลีบปากบดจูบ รู้สึกแสบหลังนิดหน่อยยามเล็บข่วนไปตามแผ่นหลัง แต่มันก็เร้าใจดี ร่างสูงกระแทกเน้นย้ำเสียงดังแฉะๆ
“อือ ซี๊ด เร็วอีก อ่าส์ ชาร์ล อะ อะ อ่าส์!!” เสียหวีดร้องครางอย่างสุขสมพร้อมกับช่องทางที่ตอดถี่ๆ น้ำที่หลั่งออกมาจากช่องทางเปรอะเปื้อนเป็นวงกว้าง
“ผมยังไม่เสร็จ อีกนิดนะที่รัก ซี๊ด บีน่า อ่าส์” ชาร์ลเร่งสวนสะโพก เมื่อรู้สึกถึงจุดที่อัดรวมกันตรงปลายหัวมน น้ำหล่อลื่นที่คนใต้ร่างพึ่งปล่อยออกมาทำให้การกระแทกเสียวขึ้นกว่าเดิมจนต้องขบกรามแน่นเส้นเลือดนูน
ชาร์ลชันกายขึ้นเหยียดตรง สอดแขนเข้าไปใต้ข้อพับเข่าแล้วกระแทกถี่ๆจนปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มช่องทางจนมันล้นออกมาทั้งๆที่ยังไม่ถอดลำ ใบหน้าหล่อเหล่าเหนื่อยหอบ พรางทิ้งตัวลงบนหน้าอกนูน ก่อนเอียงข้างนอนพร้อมกับกระชับอ้อมกอดทั้งที่แกนกายยังไม่หลุดออกจากกัน
“เหนื่อยมั้ย?” ใบหน้าหวานซบบนอกที่เปียกชื้นไปด้วยเหงือ กลิ่นกายของบุรุษเพศช่างกระตุ้นอารมณ์ดีเหลือเกิน
“ต่อได้อีกหลายยก”
“ไม่เอาอะ เหนื่อย นอนกันเถอะ” บีนาดันหน้าอกออกก่อนจะนอนหันหลังให้จนทำให้แท่งเอ็นหลุดออก น้ำคาวมากมายไหลอาบเรียวขาเหนอะหนะ แต่เธอเหนื่อยเกินกว่าจะลุกไปอาบน้ำ อีกนิดเดียวก็เช้าแล้ว ค่อยลุกก็แล้วกัน
“โอเคครับ” ชาร์ลหยิบผ้าห่มขึ้นมาจากพื้น สองขายาวที่กำลังจะก้าวลงเตียงกลับต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงใสเอ่ยทัก
“จะไปไหน”
“ชาร์ลจะไปเอาผ้ามาเช็ด จะได้หลับสบายไงครับ”
“ไม่เอา มานอน” คิ้วสวยขมวดเมื่อโดนขัดใจ
“โอเคๆ อย่าทำหน้าแบบนี้สิครับ นอนก็นอน ฝันดีครับ รัก” ชาร์ลจำเป็นต้องทำตามคุณแม่แสนงอน เขาสอดตัวเองเข้ามาในผ้าห่ม แล้วกอดอีกคนแน่น กลีบปากกดจูบหน้าผากด้วยความรัก
“...” บีน่าไม่ได้ตอบ เธอเพียงกระชับอ้อมกอดแน่น หัวทุ้ยซบอกอุ่น เสียงหัวใจของชาร์ลเต้นเป็นจังหวะที่น่าฟัง และเธอก็ชอบที่จะฟังมันทุกคืน
‘บีน่าขอโทษนะคะเควิน…’ บอกอีกคนที่อยู่ไกลโดยผ่านทางความคิด ก่อนเปลือกตาจะปิดเพราะความเหนื่อยล้า….
(Please comment)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น